zastęp"Ignis"--- Witamy ;]

Pseudonim Jan Bugaj. Urodził się w Warszawie 22 stycznia 1921. Był poetą, prozaikiem, żołnierzem AK. Uczył się w Liceum im. Stefana Batorego, a następnie studiował filologię polską na tajnym Uniwersytecie Warszawskim.

Matka Stefania - nauczycielka, autorka podręczników szkolnych i książek dla dzieci. Ojciec Stanisław - syn powstańca z 1863 r., antycarski radykał, piłsudczyk i legionista, uczył syna być prawym człowiekiem, nie chciał, aby Krzysztof został żołnierzem. Uważał bowiem, że odrobił obowiązek wobec Ojczyzny za siebie i za syna.

Ojciec poety zmarł tuż przed wybuchem wojny. W kilka dni po śmierci przyszło gestapo, aby aresztować go jako szczególnie niebezpiecznego dla Rzeszy. „Los każe wszystko powtórzyć szybciej, okrutniej, z absolutną bezwzględnością”. W pięć lat po jego śmierci do domu matki wtargnęli ubecy, aby aresztować syna. Dziwna analogia losów. Krzysztof kochał matkę. Jej mówił swoje pierwsze tajemnice. Ona była odbiorcą pierwszych jego wierszy, recenzentką, korektorką i skrzętną zbieraczką.

Latem 1943 wstąpił do Szarych Szeregów. Początkowo walczył w batalionie „Zośka”. Od lipca 1944 pełnił funkcje dowódcze w batalionie „Parasol”. Brał udział w kilku akcjach bojowych. Był członkiem redakcji konspiracyjnego miesięcznika „Droga”.

Krzysztof poległ w czwartym dniu powstania (4 sierpnia) w 1944 r. na placu Teatralnym w pałacu Blanka. Miał wtedy 23 lata. W wizyjnej liryce filozoficzno-moralnej, związanej z tradycją romantyczną (Słowacki, Norwid) i nurtem poetyckim - katastrofizmu, dał przejmujący wyraz tragedii okupacyjnej swojego pokolenia.